Łatwe, trudne i bardzo trudne języki programowania

Ciężko usystematyzować możliwości i funkcjonalności poszczególnych język programowania, ale stosunkowo łatwo ocenić poziom trudności w kodowaniu programów.

Powszechnie za najtrudniejszy język programowania jest uważany Assembler, w którym konieczna jest znajomość rejestrów procesora, a także zrozumienie działania stosów z poleceniami i przerwań sprzętowych.

Bardzo mało programistów tworzy oprogramowanie w Assemblerze, gdyż jest to nie tylko trudne, ale także niezwykle czasochłonne.

Często w tym języku programowania (określanym jako maszynowy) tworzone są wirusy komputerowe, bądź fragmenty aplikacji, które wymagają błyskawicznego działania.

To główna zaleta tego języka w zestawieniu z konkurencją – szybkość działania aplikacji, duże możliwości dopasowania do sprzętu.

Z drugiej strony są języki programowania uważane za proste, typu Pascal czy Basic.

Tworzenie aplikacji w tych środowiskach programistycznych jest znacznie łatwiejsze i szybsze.

Nie umożliwia jednak pełnej kontroli nad procesorem.